Przejdź do zawartości

Napój magiczny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Butelki z magicznymi napojami z filmu o Harrym Potterze

Napój magicznynapój, który miał (zdaniem osób go sporządzających i używających) posiadać niezwykłą moc, zwykle dlatego, że został zaczarowany przez wypowiedzenie magicznego zaklęcia[1].

Tzw. napoje magiczne odgrywały rolę w różnych kulturach w czasach historycznych, głównie w średniowieczu, ale także odgrywają pewną rolę w czasach współczesnych, między innymi w literaturze[1]. Przykładem z historii literatury jest legenda o Tristanie i Izoldzie, zaś współczesnym przykładem są powieści z serii o Harrym Potterze, w której uczniowie-adepci magii uczyli się, jak sporządzać różne magiczne napoje[1].

Magiczne napoje miały być wykorzystywane w różnych celach, zarówno dobrych jak i złych[1].

Sama nazwa specyfiku miała zazwyczaj wskazywać na jego rodzaj, czyli efekt działania[1]. Z irlandzkich przekazów literackich wynika, że osoba administrująca (podająca) napój magiczny miała posiadać władzę (moc) nad osobą przyjmującą napój magiczny z jej rąk[1]. W dawnej literaturze irlandzkiej, to kobiety zwykle podawały magiczne napoje, aby uzyskać władzę nad inną osobą i posiąść to, czego pragnęły (np. męża, uzyskać wyzdrowienie czy dokonać zemsty)[1]. Sposób przyrządzania magicznych napojów nie zawsze jest jasny, w niektórych przypadkach napój staje się napojem magicznym poprzez wypowiedzenie specjalnego zaklęcia, w innych poprzez pobłogosławienie przez świętą lub świętego[1].

Rodzaje napojów magicznych

[edytuj | edytuj kod]

W irlandzkiej literaturze z okresu średniowiecza zostały wymienione następujące rodzaje napojów, mających mieć magiczne właściwości[1]:

  • napoje uzdrawiające (mające za zadanie wyleczenie z fizycznej lub psychicznej choroby; liczne napoje magiczne tego typu były przygotowywane w średniowiecznej Irlandii z mleka)
  • napoje nasenne (miały na celu wywołać sen; były stosowane w przypadku bezsenności, jak i w niegodziwych celach, aby daną osobę wykorzystać; istniały także magiczne napoje, które były używane, bo wywoływały wizje podczas snu, ten rodzaj magicznego napoju nasennego był przygotowywany inaczej niż zwykłe magiczne napoje nasenne i wymagał wypowiedzenia zaklęcia przez czarownika)
  • napoje trujące (w ich skład wchodziły trujące rośliny, ale także jady węży)
  • napoje wzmacniające albo osłabiające siłę człowieka
  • napoje miłosne (magicznym napojem miłosnym mogła stać się zwykła woda, po pobłogosławieniu jej, a taki napój był wykorzystywany także w celu ożywienia miłości łączącej małżonków)

W starożytnych mitach etruskich można znaleźć wzmianki o napojach mających mieć magiczne właściwości, których wypicie miało zapewnić danej osobie, która ten napój wypiła, nieśmiertelność i wieczną młodość lub tą młodość przywrócić[2].

W starożytnym Egipcie stosowano napój, zawierający wysuszone i pokruszone chrząszcze-skarabeusze, który miał pozytywnie wpływać na płodność kobiety. Napój ten jest stosowany do dnia dzisiejszego[3].

W średniowiecznej Hiszpanii znane były także napoje, które miały zapewnić bezpłodność lub wywołać aborcję, obok napojów miłosnych czy trujących mających doprowadzić do śmierci, a wszelkie formy magii odgrywały znaczącą rolę w codziennym życiu[4].

Napój magiczny a napój leczniczy

[edytuj | edytuj kod]

Średniowieczni medycy podawali pacjentom napoje zawierające substancje mające według ówczesnej wiedzy właściwości lecznicze. Były one zmieszane z wodą, winem, octem lub innym płynem, dobranym w zależności od rozpuszczalności substancji leczniczych[5].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h i Renske Smeenk: Potions in Medieval Irish Literature. [w:] Master’s Thesis Celtic Languages and Culture [on-line]. University of Utrecht, 2007. [dostęp 2015-02-04]. (ang.).
  2. (pod redakcją) Richard Daniel De Puma, Jocelyn Penny Small: Murlo and the Etruscans: Art and Society in Ancient Etruria. The University of Wisconsin Press, 1994. s. 190. [dostęp 2015-02-04]. (ang.).
  3. Ana Ruiz: The Spirit of Ancient Egypt. Algora, 2001. s. 141. [dostęp 2015-02-04]. (ang.).
  4. Jennifer M. Corry: Perceptions of Magic in Medieval Spanish Literature. Rosemont Publishing, 2005. s. 25. [dostęp 2015-02-04]. (ang.).
  5. (pod redakcją) Peter Dendle i Alain Touwaide: Health and Healing from the Medieval Garden. The Boydell Press, Woolbridge, 2008. s. 26. [dostęp 2015-02-04]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]